"Sempre o tivo por unha persoa de intelixencia creativa e orixinal, ilusionada coa tarefa de encher o país de libros, aínda que fose a conta de perder algúns cartos, como lle sucedeu co plan que elaborou para as autoridades, sacrificando horas e diñeiro, ata que o manco Tejada, nunha reunión celebrada no Goberno Civil dixo que nunha terra que non tiña aceite nin touciño, os libros podían agardar turno."
Carlos Casares, Deus sentado nun sillón azul. Ed. Galaxia, colección literaria, nº 138. 1ª edición, Vigo, 1996. Páx. 30.
No hay comentarios:
Publicar un comentario