"Cando desaparece, el pasa a folla do periódico que estaba lendo. Non se publica hoxe o seu artigo, a breve columna de oito centímetros de longo encabezada por unha lámpada de Aladino pintada por el mesmo e na que divaga cada día sobre temas moi diversos: un parrulo que viu voar unha tarde do último outono sobre as augas da Lagoa de Antela ou a elengacia dunha rapaza nórdica que hai a penas cinco días descibriu sentada na terraza do Café Moderno."
Carlos Casares, Deus sentado nun sillón azul. Ed. Galaxia, colección literaria, nº 138. 1ª edición, Vigo, 1996. Páx. 27.
No hay comentarios:
Publicar un comentario