“ (…) Dannos esa ilusión, e ademais fannos concebila
civilización com´unha loita antr´o home e a natureza como si o home non formara
parte da natureza. Velehí un dos coiceitos mais dañosos antr´os qu´intosican a
mente oucidental. Rabindranath Tagore faino notar moi agudamente n-unha das
suas conferencias recollidas no libro Sadhána,
n-unhas verbas qu´eu glosei hai tempo en A
Aguia do Porto. Co iste conceito, o home esquece qu´en canto ten corpo – e seu
corpo nada pode faguer no mundo- é unha besta antr´as outras bestas de Deus – a
Humanidade esquece que é unha especie zoológica – sométese a unha vida
artificial qu´acaba por dar c oíl, na degeneración orgánica e mais na
incapacidade de continual-a civilización, na incapacidade de progresar –da que
temos diante dos ollos os pirmeiros síntomas. Pois ben, esta idea falsa da
oposición cultura-natura, alenta a cotío na obra que dirigíu Henri Berr. (…)”
Ourense-Nadal 1924
(Vicente
Risco, A Nosa Terra, nº 208, 1 de xaneiro de 1925)
No hay comentarios:
Publicar un comentario