Un composto mercurial

"-A moitos salvounos o terse descoberto o X2 do boticario de Molgas, un composto mercurial; que aquelo de tomar a manta... o único que facía era ir tirando, pro non sin antes guindarche os dentes, e deixarche a cachola con menos pelo que un xoello, ademais de irche rillando os ósos.
(...)
-O marqués de Celanova. Vades ter que roelo."

Eduardo Blanco Amor, Xente ao lonxe , páx. 104, Editorial Galaxia, Vigo 2006 (2ª edición en BBA).