Lambetadas finas

"E cosían pañales pra o Hospital, de retrincos de lenzo que lles daban nos comercios. E a Sofía Valeiras, que andaba nas Carmelitas da praza do Correxidor, sabía facer lambetadas finas; e traguían filloas no tempo delas, tamén traguían, si era o tempo, figos, uvas, pexegos, ananos, urracas, e, ás vegadas, tamén xamón e chourizos, non fallaba de nada, naquelas ledas merendolas da longa invernía, até o comezo do bo tempo."

Eduardo Blanco Amor, Xente ao lonxe , páx. 118, Editorial Galaxia, Vigo 2006 (2ª edición en BBA).