"Eiquí estou"

"Pra ser graxo da Burga, a ninguén se lle pedía patente, nin cuota, nin certificación de boa conduta, nin xiquera o nome de pía, nin os apellidos de pai e nai. Con dicir: "Eiquí estou", tíñase feita a presentación en forma. O bautismo facíanllo dempois sin cirimonias, cunha nomeada da que ninguén se esquecía, como si a gravasen en letras de ouro no medio e medio da praza. O regramento por que se rexían, sin ser escrito nin pubricado, cumpríase ó pe da letra, pola contra dos que se poñen en letra de molde e se pubrican, que nunca se compren."

Valentín Lamas Carvajal: “Os graxos da Burga”,  Gallegada. Tradiciós, costumes, tipos e contos d´a terriña, Tomo I, Imprenta d´O Eco de Ourense, 1887, páx.97