"De toda a xente que militaba no movemento gremial, pra min os máis resoltos, destemidos e ilusionados, eran os mozos das bisbarras do Avia e da Arnoia; todos iles cabalmente traballadores;
(...)
Entre os da mozarría do Ribeiro colléralle eu a máis agarimosa simpatía ao Alfonso Salgueiro, fillo e sobriño único duns que tiñan muíños de xofre pra a filosera, e bo capital de viñas, na Arnoia (...) Por calisquer pretesto aparecía en A. con aquela alegría e disposición pra a esmorga ao mesmo tempo que aquil culto á amistade de bos e poucos amigos."
Eduardo Blanco Amor, Xente ao lonxe , páx. 306-307, Editorial Galaxia, Vigo 2006 (2ª edición en BBA)
No hay comentarios:
Publicar un comentario