Adispacioso, aseñorado

"Na mesta carballeira dos Remedios, beira do río ancho, fondo, adispacioso, aseñorado, coa súa ponte imperial, no seu paisaxe composto como pra ser parque dunha grande vila do mundo, os traballadores de A. vivían outra vegada á súa trégola anual de paz, de amizade, de fartura, de mol e fuxidía seguridade, de iluso trunfo á volta de poucos anos."

Eduardo Blanco Amor, Xente ao lonxe , páx. 302, Editorial Galaxia, Vigo 2006 (2ª edición en BBA)