"Decote se corrían, nas prosimidades do Primeiro de Maio, as mesmas aduanas alarmistas botadas a rolar por non se sabía quen. Xa nas vísporas, os tendeiros importantes, os mestres dos oficios con máis de media ducia de operarios, e boa parte do vello señorío, deixaban a cidade e marchaban pra as súas fincas dos arredores. Nos úlitmos anos, até os coéngos se ían pra a moradía de vraneo que, en Santa Mariña de Augas Bentas, lles deixara acomodada, a carón do Santuario, o bispo vello naquil planalto de tan ledas vistas, e que nunca a ocupaban."
Eduardo Blanco Amor, Xente ao lonxe , páx. 293, Editorial Galaxia, Vigo 2006 (2ª edición en BBA)
No hay comentarios:
Publicar un comentario