Ourense, cidade perola d´o Miño

A foz d´o Miño o vir do cheomare

unha cuncha co´a perola, arrastara,

mais cando delo a cuncha percatara

e triste comenzábase laiare,

ouviu d´o Miño a y-auga así cantare:

"Abur, Galiza, abur; quén non marchara!

Outra vez cara ti rubir voltara!

Abur, naiciña, pol-o acedo mare

deixo teu colo cheo de cheirumes"

Probou a cuncha a y-auga d´a riada

e achou nela enlevantes docedumes;

marchou despois moi leda río enriba, 

e d´o chan tan fermoso enfeitizada

deixou a súa pérola na riba.

José Rubinos, Cantigas de novo xeito vello, (Canciones de nuevo modo viejo) La Habana, Impr. Ucar García, S.A., 1959

(Extraído do libro: Ourense, craro río, verde val; escolma de Marcos Valcárcel

Concello de Ourense, marzo 2001, páx. 54)