"Isto contoumo Luisiño Cardemil Sampaio -que bo rapaz, tan triste- o primeiro ano do Istituto, cando nos fixemos amigos. Seguímolo sendo até que morreu -cursabamos terceiro- un día que latou as crases i afogouse no río, frente a Peliquín. Ninguén soupo como foi pois ninguén o viu, que aínda non era tempo de escapármonos pra ir nadar no río."
Eduardo Blanco-Amor, Os Biosbardos, ed. Galaxia, 1962, 12ª edición, "Primeira Comunión", páx.49
No hay comentarios:
Publicar un comentario