"Cando Ilustrísima chegara á diócesis, era don Xenaro miaordomo do seminario. No transcurso dunha audiencia privada, pedira ser escoitado en confesión polo prelado. As bágoas derramadas, as loitas e as batallas interiores, xigantescas como o seu corpo, conmoveron moi fondo a piedade do bispo, que alí mesmo lle pedíu que se convertira no seu fámulo. Fora un erro."
Carlos Casares. Ilustrísima.Ed. Galaxia, 1980. 3ª edición, novembro 1986, páx. 17.
No hay comentarios:
Publicar un comentario