Medrando caladamente

"Pero un día o talento literario de don Narciso empezou a esmorecer. Enviaba poucos avisos e cáseque todos sin interés. En Freixo, o tempo alongábase en demasía para don Diego, e a súa soedade iba medrando caladamente. Ao fin, en xaneiro de 1643 soubo que don Narciso morrera en Madrid.

  Aínda hoxe contan en Freixo que nos días que seguiron á sua morte, demorouse éste mais da conta nun viaxe alá pola sua terra de Allariz, por onde andivo pedindo oracións."

Carlos Casares, "O avisador e o avisado", en  Os escuros soños de Clío, ed. do Cerne, 1ª edición, 1979, Santiago, páx. 48.