"Perdóoche a vida -dixo o can-, se fas unha promesa. Que o día da festa de Beiro vaias á aldea á saída da misa e que diante de todo o mundo lambas unha ovella.
-Lamber unha ovella?- preguntou Crispín.
-Lamber unha ovella -contestou o can.
-Moito me pides -protestou o lobo.
-Elixe -díxolle o can.
-Elixido está -dixo o lobo."
Carlos Casares, O can Rin e o lobo Crispín, ed. Galaxia, colección árbore, 2005, páx.26-27
No hay comentarios:
Publicar un comentario