"Un par de horas máis tarde, de volta no prado, nin o ferreiro nin o cura volveron falar daquela historia. Percorreron o camiño ata Sabucedo os dous calados, a penas empregando as palabras indispensables para dicir adeus ó despedirse. Catro días despois, presentouse a xustiza na casa. Prenderon o ferreiro a eso das doce, e ás catro da tarde xa estaba en Xinzo, pechado na adega da rectoral."
Carlos Casares, O galo de Antioquía, ed. Galaxia, 2003, páx. 34.
No hay comentarios:
Publicar un comentario