Un toque de campá

"Mandoulle despois un par de bocados ó codelo de pan de Cea, gardou silencio mentres engulía e despois rompeu a falar. (...)

 Pola tarde baixou ata o prado da Acea, que tiña na beira mesma da lagoa, algo máis abaixo do Toxal, e andou limpando uns regos co rodo. Cando volvía de retirada, xa a punto de empezar a notiña, escoitou un toque de campá. Estrañado pola hora, pois había tempo que na igrexa xa tocaran ás ánimas, pensou se sería algunha parroquia de lonxe que ía con retraso. Acordouse de que o sancristán de Porqueira se engolfaba mais da conta na taberna."

Carlos Casares, O galo de Antioquía, ed. Galaxia, 2003, páxs. 18 / 22