“Tiña en mente
facelo antes de pasar de novo a Chaves, onde adoito desfacerme da miña
mercancía máis comprometida, o unto, a graxa das miñas vítimas, coa que no país
veciño fan xabón, pero tamén apócemas e ungüentos que eu, xúroo, endexamais me
aplicaría. Tanto acaba por me farta-lo seu cheiro, o cheiro da graxa humana.”
No hay comentarios:
Publicar un comentario