"El mesmo agarrou a este último pola camisa, púxoo de pé e marchou con el, case ás arrastras, cara ó interior do cuartel.
A casa en ruínas onde se fixeron fortes os atracadores vén fotografada no periódico. Tal como aparece, enfocada desde a esplanada traseira do cuartel, probablemente desde o alto do muro que separa a cantina dos soldados do camiño que sobe ó Monte das Caracochas, puidera pasar por unha casa destruída por un incendio, como dixeron onte na radio e como se repite hoxe no xornal."
Carlos Casares, Deus sentado nun sillón azul. Ed. Galaxia, colección literaria, nº 138. 1ª edición, Vigo, 1996. Páx. 17.
No hay comentarios:
Publicar un comentario