"tal como se deducía dunha proposta que o único que pretendía era que se dixese o que moitos agardaban: que as lágrimas da Santísima Virxe do Carme non eran máis que auga recollida na casa dun veciño, exactamente igual á que deitaba a diario o cano norte da fonte da Praza Maior, a cal conclusión estaba en contra de canto ata entón a comisión investigara"
Carlos Casares, Os mortos daquel verán, ed. Galaxia, 1ª edición, Vigo, 1987, páxs. 156.
No hay comentarios:
Publicar un comentario