Agachos

"Agora mesmo, polo xesto crispado da boca e a atención con que está lendo o periódico, parece preocupado. A estas horas debe saber xa que os atracadores non pretendían tomar o cuartel, como se dixo e pensou nun principio (...) El non debe ignorar tampouco que os asaltantes eran máis de quince e que a maioría deles puideron fuxir nunha camioneta pola estrada de Trives, en dirección a Maceda, buscando seguramente a Serra de San Mamede, onde sen dúbida contan con agachos e con axudas dalgúns paisanos."

Carlos Casares, Deus sentado nun sillón azul. Ed. Galaxia, colección literaria, nº 138. 1ª edición, Vigo, 1996. Páx. 15.