" -Non se pode comer o mundo. O meu rapaz pensou que podía. Eu traballei toda a vida, sachando nesas viñas que ves aí, que chegan endeica o campo de Santiago -sinalou co dedo máis alá das tapias do camposanto, cara a ribeira do Miño-. E non lle debo un peso a ninguén. (...)
-¿Sabe a quen lle compraba as bebidas?
-A augardente traíaa das aldeas e logo compúñaa no almacén. Outra loucura. As cousas naturais non fan dano, pero se veñen remexidas..."
Bieito Iglesias, "Miss Ourense" en miss Ourense, ed. Galaxia, Vigo, 1994, páx.46
No hay comentarios:
Publicar un comentario