“Allariz era unha
pequena vila provinciana, dunhas catrocentas casas, construídas en pedra
labrada, con planta baixa e andar. No pavimento das rúas, de pedra, deixaran
pegada os cravos das lamias dos carros. Contaba con tres curtidoiros, seis
tendas de alimentación, tres tendas de panos e de quincalla, tres confeiterías
con toda clase de doces e en especial améndoas bañadas e anises, tres mesóns e
doce tabernas. Ademais dos comerciantes, vivían vinte e un labradores, vinte e
cinco xornaleiros, oito curtidores de peles, corenta zapateiros, dous
chocolateiros, trece arrieiros e traficantes, quince carpinteiros, dez xastres,
catro canteiros, catro ferreiros, varios panadeiros e barbeiros, vinte e un eclesiásticos,
tres sancristáns, trece empregados públicos, sete avogados, tres médicos, dous
cirurxiáns, tres albeites, dous mestres, dúas mestras, un pintor e dezasete
pobres de solemnidade.”
No hay comentarios:
Publicar un comentario