"Dixérallo na Alameda, o mesmo día en que se soubo a noticia do atentado da Ponte Vella, cando un grupo de rapaces exaltados intentaran matar o cura de Beiro, que ía a cabalo. Ela confesoulle que non podía comprender a razón daquel disparate, pois coñecía o citado señor, que era unha boa persoa."
Carlos Casares, Deus sentado nun sillón azul.
Ed. Galaxia, colección literaria, nº 138. 1ª edición, Vigo, 1996. Páx. 228.
No hay comentarios:
Publicar un comentario