"Sabía del polos periódicos, pero pasou cerca dun ano antes de que o volvera ver en persoa. Sucedeu un sábado pola tarde, cando ela regresaba de visitar a Ana Montenegro na súa casa da rúa da Paz. Ó chegar á Praza do Ferro, parados diante da botica de Temes, estaba un grupo de homes, entrer eles o fiscal da audicencia e dous coengos. Tardou en darse conta de que era el quen ocupaba o centro da reunión."
Carlos Casares, Deus sentado nun sillón azul.
Ed. Galaxia, colección literaria, nº 138. 1ª edición, Vigo, 1996. Páx. 230.
No hay comentarios:
Publicar un comentario