"Despois xa non o volveu ver ata finais de setembro. Por Ana Montenegro soubo que estaba en Sabucedo. Entón apareceu a súa primeira colaboración no periódico. Desprendíase dela o mesmo optimismo que se podía deducir do ton que empregaba naquela conversa informal na Praza do Ferro. Anunciaba o que ían ser aqueles artigos, que pretendía estivesen tenguidos do mesmo espírito que se empezaba a respirar no país."
Carlos Casares, Deus sentado nun sillón azul.
Ed. Galaxia, colección literaria, nº 138. 1ª edición, Vigo, 1996. Páx. 230.
No hay comentarios:
Publicar un comentario