"Contárallo a el un día caloroso de verán na horta da casa de Sabucedo, sentados os dous á sombra dunha das árbores do paseo central, no recoveco amante da fonte. (...)
A tarde do domingo que seguiu a aquel enfado, despois dos actos en honor da Virxe de Fátima, foi o último día que pasaron xuntos na casa de Sabucedo. Despois, o martes non se viron nin o mércores; o xoves, el mandoulle recado de que se atopaba mal; o venres informouse por Ana Montenegro de que fora á Casa Grande do Miño e que botara alí ata o luns pola mañá."
Carlos Casares, Deus sentado nun sillón azul.
Ed. Galaxia, colección literaria, nº 138. 1ª edición, Vigo, 1996. Páx. 201.
No hay comentarios:
Publicar un comentario