"O socorrista dirixiuse a dona Luísa logo de descender cun arnés á fosa na que caera o desprevido raparigo quen, medio inconsciente, deliraba mentres tremía de frío.
-Temos que levalo ao hospital Cristal Piñor para que o teñan en observación. Posiblemente teña unha conmoción. (...)
"Bah, non será nada! -pensou para ela mentres acariñaba a curvatura do torque- á fin de contas, estes vellos lugares están repletos de seres fantásticos e lendas"..."
Miguel Mosquera Paans. Viaxe a Lánsbrica. Colección Alcaian. Ed. Urco, Compostela, 2012, páx.201-202
No hay comentarios:
Publicar un comentario