A fin daquela marabillosa república independente

"Amoucado, Brandón e Elices meditaba sobre a fin daquela marabillosa república independente do Couto Mixto, que con tanta paixón defendera. (...)

  Por iso conducíano á capital para axustizalo.  Desposuído na cidade daquel vestixioso derradeiro do antigo privilexio, executaríano como espía ao servizo do país veciño, acusado de alta traizón.

  A tristeza que o embargaba residía, máis que na súa propia sorte, en que coa súa captura adiviñaba a fin daquel postremeiro reduto de liberdade que ao longo de séculos constituíra o Couto Mixto. (...)

  Presentado ao oficial superior as súas credenciais do servizo de intelixencia, fixéronse cargo da custodia do monxe-soldado ao que trasladaron en segredo á Capital. Aquela sería a derradeira vez que Brais e Nemeto verían con vida ao exclaustrado. (...)

  Cando chegou a ouvidos do cura da Pousa a nova do falecemento dun tal Brandón e Elices, comezou a tremer como un xunco."

Miguel Mosquera Paans. Viaxe a Lánsbrica. Colección Alcaian. Ed. Urco, Compostela, 2012, páx.176-177