"Todo o seu desgoberno e perda viñéralle desque chegara o párroco novo de Santa María la Madre (un fillo do rico masidao "Porcoteixo", o dos embarques pra as Américas) que estudara en Roma, e colleulle a teima de perseguir ao Dimas sin lle dar folgos porque se gababa de ser ateo, que máis que ateo era un pavero que tomaba de coña as cousas de enriba;
e facía, tamén de coña, uns bonecos de pan cocido, con santos e santas cometendo desvergoñas, que logo andaban por eí, tan escandalosos e porcachóns que até lle parecían mal aos outros descreídos"
Eduardo Blanco Amor, Xente ao lonxe , páx. 207, Editorial Galaxia, Vigo 2006 (2ª edición en BBA)
No hay comentarios:
Publicar un comentario