"Camiñando por entre os choupos e os amieros, quizáis traído polo recendo de lembranzas de outro tempo, sentíu que os ollos descubrían de novo o entusiasmo das cousas, a limpeza do aire e o cantar satisfeito dos paxaros. Pero por pouco tempo, porque ao se achegar á acea, desde o coiñal, puido ver as pas da roda paradas e cheas de xuncos e pamplina, e acordouse do dito da sua nai: "Cando a acea está parada, non dá proveito nin gana nada." Despóis torceu outra vez cara o interior para non pasar por diante da presa, que naquelas horas adiviñaba xa chea de mozas bañándose.
Nas leiras andaban agora coa recollida das patacas."
Carlos Casares. Ilustrísima.Ed. Galaxia, 1980. 3ª edición, novembro 1986, páx. 37-38.
No hay comentarios:
Publicar un comentario