"Apurou o rezo de Angelus pensando no placer da lectura que agardaba. Ilustrísima sentía diante de periódicos e revistas unha ansiedade golosa, unha curiosidade excitante que lle procuraba alegrías secretas. (...) A hora dos periódicos era unha das mais fermosas do día. Retrasábaa hasta media mañá para facela coincidir coa parva: pan fresco e tacos de xamón duro cun fondiño de tinto de Amandi. Ás once e medio en punto cunpríase sin falta aquelo que para el era unha especie de milagre cotidiano e doméstico."
Carlos Casares. Ilustrísima.Ed. Galaxia, 1980. 3ª edición, novembro 1986, páx. 77.
No hay comentarios:
Publicar un comentario