Vellos detalles

"O baile sigue.

 Ela, sentada nun banco de pedra na Alameda, soila, non ve a ninguén.

  Chegóu esta mañá ben cedo. Agardábana os tíos na estación. Pasóu o día espiando vellos detalles: a tecla do piano que daba un són a pau que lle limaba os dentes. Aquil periódico do ano 1912 que gardara alguén ¡quén sabe cándo! na páxina 12 do diccionario latino de Raimundo de Miguel. O polbo sobre a súa mesa de traballo."

Carlos Casares, "O outro vrau", en Vento ferido. Ed. Galaxia, colección Illa Nova, 1967, páx. 89

                                        Debuxo extraído do blog: Ventos cruzados