"Soilo un pouco de vento que viñera meteríalle a ún dentro do corpo as ganas de deitarse que non ten, pensa. E saca a chaqueta e despóis a camisa. Así estase máis fresco. Volve asomarse á fiestra i alá lonxe, por detrás da Serra aparece unha nube negra, debe ser negra, de tronada. (...)
Encende outro cigarro i escoita o reló da catedral que dá a unha. E non teño sono, pensa. Logo vai recordando os últimos días, tan estranos, tan raros que non parecen de verdá."
Carlos Casares, Cambio en tres, ed. Galaxia, colección "Illa Nova", Vigo, 1969, 1ª edición, páxs. 19-20
No hay comentarios:
Publicar un comentario