"O sol cae de plano sobre o río coma unha queimante marea de lume, enchendo a paisaxe dunha luz viva, forte, poderosa, media velada polo brancuxo tul da canícula.
A xigantesca ponte tende os lixeiros arcos de pedra picada coma xeitosas arcadas de templo gótico, e polo atrevido arco maior pasan coma lóstregos, chirlando, os vencellos, as andoriñas e as lagarteiras.
Métense os primeiros nos buracos, rasan as segundas as azuis augas para remolla-las plumas, e o gavilán sobe e sobe furando o ceo en espirais para mirar dende as nubes a cidade de Ourense, adurmiñada na sesta."
Francisco Álvarez de Nóvoa, "No Miño", Pé das Burgas, 1896. (Desta edición, Biblioteca de La Voz de Galicia, 2002) páx.84
No hay comentarios:
Publicar un comentario