As grandes conversas non teñen palabras

"Diante de min, vexo polo van da ventá do meu escritorio un alto, erguido, ríxido alcipreste destacándose sobre o ceo promizo dunha tarde de Outono. Ourense, moi abaixo, corre a bica-lo Barbaña, o río dos meus amores, e posta a xigantesca e puntiaguda árbore entre a igrexa da Trinidade, a miña non esquencida parroquia, e o vello convento de San Francisco que, riba da cidade ergue o esmochado torreón, parece semellar algo así coma un punto fixo, elevando a el as miñas olladas, os meus pensamentos; ata parece que me fala. ¿Por que non?: as grandes conversas non teñen palabras."

Francisco Álvarez de Nóvoa, "Dous parrafeos", Pé das Burgas, 1896. (Desta edición, Biblioteca de La Voz de Galicia, 2002) páx.14