"¿Como non ser galego eu, galego o meu libro, se no chan de Galicia teño o solar dos avós, na conca do Miño, os meus amores, o mar nas costas da Coruña, os meus días máis prácidos nas praias de Pontevedra, as miñas solitarias horas na montaña de Lugo e os anacos todos da alma nas campías de Ourense?
¿Como non ser galego, se a miña alma aquí espertou, aquí viviu e aquí morreu...?
A patria dos homes é a patria do seu corazón."
Francisco Álvarez de Nóvoa, "Dous parrafeos", Pé das Burgas, 1896. (Desta edición, Biblioteca de La Voz de Galicia, 2002) páx.13-14
No hay comentarios:
Publicar un comentario