Con badaladas mornas

"E alá, do fondo da alma, brétemas de pasadas amarguras envolven o lume dos amores, enloitan os risoños días, e fan acrecenta-las néboas das tristes lembranzas... A campá da Trinidade chama ó Rosario con badaladas mornas, a brétema desfaise en chuvia, a noite chega, o ceo enloitece sen estrelas, a última luz da alma foxe, e polo corpo séntese a friaxe das grandes angustias, das inesgotables tristuras..."

Francisco Álvarez de Nóvoa, "O louco", Pé das Burgas, 1896. (Desta edición, Biblioteca de La Voz de Galicia, 2002) páx.17