"O Barbaña marmuraba docemente por baixo os azúes amieiros e trouleador corría por entre ramiños de cheirosas froles, que amantes dobregando o seu ramaxe, facíanelle brandiña e amorosa cama. Sentada por baixo dun salgueiro estaba Basila peinándose e xogando cos pés na auga pra escorrentar os peixes que viñan a mordela. A súa dourada crencha pola espalda solta, somellaba unha presa de frebas do sol; o seu panizo medio solto, deixaba adiviñar unhos peitos como a manteiga, e a saia refucida enseñaba unhas pernas como a neve.
De repente deu un berro e poñéndose de pé, tapou o peito cos seus cabelos."
Heraclio Pérez Placer,("O puzo da Sila") Contos, leendas e tradiciós, 1891, Imprenta de El Eco de Ourense (Obra narrativa en galego, 1998, Centro Ramón Piñeiro, páx.205)
No hay comentarios:
Publicar un comentario