Atuada algunha pedra

"Hoxe do seu castelo nin cimentos quedan; solo de vez en cando atópase atuada algunha pedra, pero o pobo sempre fel conservador das súas tradiciós, dalle o nome de "Castelo" onde este se erguía antes altivo e argulloso.

Contra soberba, humildá.

Agora onde antes se erguía a guarida da soberba, na faldra daquel monte, facendo contraste, levántase unha ermida humilde a un santiño católico, o San Benito milagroso, onde as rapazas da Burga van tódolos anos esparexer as pernas e darlle un verde ós ollos naquela carballeira, onde garridos mozos se encargan de lle quitar o tangaraño, alí entre os érbedos ás mociñas que o teñan. Pero sigamos a nosa historia.

Como dixen antes, no cima do outeiro había un garrido e altivo castelo."

Heraclio Pérez Placer,("O puzo da Sila") Contos, leendas e tradiciós, 1891, Imprenta de El Eco de Ourense (Obra narrativa en galego, 1998, Centro Ramón Piñeiro, páx.203) Nota a pé de páxina que recolle este fragmento do conto, omitido na versión do libro, pero publicado inicialmente en O tío Marcos da Portela parrafeo 145, 12 de setembro de 1886,  páxs.1-4.