"Os meus ronquidos escoitábanse en Cachamuíña.
Espertei co lombo adoecido, feito un zipizape de contracturas rabiosas. Tiña os músculos endurecidos coma coios e durmíanseme as mans se tentaba corrixir a rixidez das articulacións. (...)
A cidade enteira estaba de morros e a Praza do Ferro, ateigada de leiteiras da Garda Militar. "¡GIA asasinos, GIA asasinos!", berraba a veciñanza dende os balcóns."
Diego Ameixeira, O cidadán do mes. Ed. Xerais, 2006, páx. 56.
No hay comentarios:
Publicar un comentario