Na xirola

"A insolencia da provocación non conseguíu alterar o natural pacífico do prelado, que se retirou cara o interior da catedral sin retrucar. Ao pasar por diante da capela de Santa Eufemia, na xirola, sentíu de repente que se lle doblaban as pernas. Arrimouse ao enrexado e tratou de aguantar de pé, agarrándose con fortaleza aos barrotes de ferro. O corazón resonaba alterado e canso na caixa do peito e un desagradable sabor a xofre entumeceulle a lengua. Por un momento baréuselle o sentido e pensou que iba caer, pero os brazos, casi empotrados na forxa, impediron que acabara no chan."

Carlos Casares. Ilustrísima.Ed. Galaxia, 1980. 3ª edición, novembro 1986, páx. 123-124.