"Entón decatouse de que a conxestión desaparecía do seu rostro e que un frescor como chegado de fóra lle aliviaba a door que sentía nas tempas. Deixara de chover e ouvíanse algunhas voces na rúa. Os borrachos, pechadas as últimas tabernas do veciño Caleixón dos Peligros, protestaban sin convicción contra a autoridade mentres marchaban ás atoutiñas camiño da casa."
Carlos Casares. Ilustrísima.Ed. Galaxia, 1980. 3ª edición, novembro 1986, páx. 106-107.
No hay comentarios:
Publicar un comentario