E a quen as inventou

"-Verá, a ferida non me permite moitos trotes, ando cunha cura provisional. De feito, vou camiño do Hospital, hai un automóbil fóra agardando por min.

  -Claro, claro, ten que repoñerse. ¡Cóidemo, comisario! Déalle unhas vacacións, que as ten ben merecidas. Agora, se me desculpa debo seguir atendendo ós picariños. (...)

  -Non presuma tanto, baixe eses fumes. O seu sitio está máis luxado cós paus dun galiñeiro. Deus me libre de enzoufarme nese zudre. Chégame co fedor do meu despacho.

  -Ó nabo as medras. Algún que eu sei traballou toda a vida para facerse cunha casa na praia. Suspira por retirarse e bater os dentes na auga fria da Lanzada. En cambio o Tostão tórrase en Ipanema, leve o demo se non desfila cunha escola de samba no Carnaval. A vostede, amigo meu, mirar se o chaman para a procesión de Semana Santa. En canto a min, como aforre catro cadelas, marcho. Deixo o Santo Cristo, a Ponte, as Burgas e a quen as inventou."

Bieito Iglesias, "Luanda" en  miss Ourense, ed. Galaxia, Vigo, 1994, páx.32