"A señora Andrea Gonçalvez non dixo ren. Só co aquil falar calada, modosa e unha miga sorridente, atal unha respeitosa e asisada dona campesía, xa o fachendoso xuez de A. pola gracia do seu padriño, escomenzou a perder pé, cecais a estar menos firme do papel que se reservara na escea."
Eduardo Blanco Amor, Xente ao lonxe , páx. 280, Editorial Galaxia, Vigo 2006 (2ª edición en BBA)
No hay comentarios:
Publicar un comentario