"Aquil era un día asombroso. Agora viña resultar que a señora Andrea, de orixe espampanantemente incónito, acusada con razón ou sin ela (no seu homaxe penso que con ela), de ceda incontinencia erótica ( o "lumeterino", no falar da miña pobre avoa); falsa vella ou falsa revellida; moinante ventureira, aquerenciada en A., practicando, coa mesma propiedade, a costura de branco, os broslados de freira, os partos dificis e os abortos como casos de concencia autorizados por unha dialéctica persoal, viña resultar agora unha dama culta, cunha cultura de damas doutro tempo e doutros países..."
Eduardo Blanco Amor, Xente ao lonxe , páx. 277, Editorial Galaxia, Vigo 2006 (2ª edición en BBA)
No hay comentarios:
Publicar un comentario