"O malandro batíalle forte, tíñao debruzado da varanda da pasarela, colgado por unha soa man. Contivemos o alento, semellaba que o Capitán ía caer, sen remedio.
Pero en vez de deixarse ir, en caída vertical, o Capitán pegou un salto atlético. Foi caer aos cabos de suxeición da pasarela, onde se agarrou. De alí volveu choutar ao alto da pasarela, coma un canguro.
-Beeennn!!! -berramos os espectadores, aliviados.
O malfeitor estaba a fuxir, coma un alustro, pasarela abaixo, cando o Capitán lle caeu enriba. Non foi quen de resistir máis.
-Entrégome! -dixo, abandonando a loita. Todos aplaudimos."
Ramón Caride, O Capitán Aspanitas e o misterio das Burgas, ed. Xerais, xaneiro 2013, páx.70
No hay comentarios:
Publicar un comentario