Terra abondosa en osos

"-Non todos son iguais- intentaba convencer o rapaz ao xigante-, acompáñame a san Xoán de Ursaira. Alí verás como os monxes se dedican á oración e ao consolo dos necesitados.(...)

  Marchando a bo ritmo, ao quinto día puideron contemplar, desde o camiño que conducía ao val onde se levantaba o mosteiro, a silueta dunha poderosa mole de granito traballado que abeiraba un dos conventos máis produtivos do reino.(...)

  Situado nunha terra abondosa en osos, serviu para dar nome ao mosteiro: san Xoán de Ursaira, que co tempo, como moitos outros, acabaría por mudar a súa advocación para converterse en santa María a Real de Oseira."

Miguel Mosquera Paans. Viaxe a Lánsbrica. Colección Alcaian. Ed. Urco, Compostela, 2012, páx.80-81