Ás profundidades

"Ao amencer espertaron todos sobresaltados por un alboroto que procedía do centro da canle. Inquedos comprobaron como un nutrido grupo de seres con tronco humano e cola de peixe rebuldaban no río ignorando aos presentes.  (...)

  Ese foi o momento xusto no que apareceu fronte á ribeira o pai daqueles seres, quen anoxado reprendía aos seus fillos. Só que aquel suxeito era humano da cabeza aos pés, o que confundiu aínda máis, se cabe, á tropa. (...)

  Ao chegar ás profundidades do Miño onde vivían os demais xacios, a nai foi vítima destes, que a mataron e esnaquizaron por renegar do seu orixinal culto. O viúvo viu os anacos da xacia aboiando polo río mentres se escoitaban os seus queixumes."

Miguel Mosquera Paans. Viaxe a Lánsbrica. Colección Alcaian. Ed. Urco, Compostela, 2012, 33-34-35