"-Esta vez, veume ao pelo o teu despiste -dixo o Capitán-. Collino para prendelo á ponte, era o que tiña máis á man.
Non era o mesmo home, o que nos seguira e logo fuxira de nós no centro histórico, aínda que se lle parecía moito. (...)
-Cando viña para aquí vin as pozas sen auga. E logo vinvos no alto da pasarela, e tamén vin este home tentando agacharse entre as casetas de madeira."
Ramón Caride, O Capitán Aspanitas e o misterio das Burgas, ed. Xerais, xaneiro 2013, páx.55-56
No hay comentarios:
Publicar un comentario