Condición dos arcanxos

"Entón era eu aínda todo."

Paul Celan

Hai tristezas irónicas.

Hai incluso tristezas

que só resolvería un epigrama.

Pero chegar ó fondo

                            (se aquí nacer,

                                       vivir,

                                               perpetuarse

ten outros usos)

                                                            merece unha elexía:

Hoxe, a vinteseis de Marzo,

con Serenou en tarde de calceta,

o Rei dos puticlubs

                                   (dezaoito quilates na entreperna)

resultou invadido,

elevado a condición de arcanxo.

Esta vela vaia

por unha monarquia destronada

de xeito tan infame.

Guede, Manuel. Contra Serenou. Ed. Sotelo Blanco, 1985, páx. 95.